اصول کارکرد موتور پله ای 

موتورهای DC زغالی زمانی که ولتاژ به ترمینال های آنها تزریق می شود به نرمی حرکت می کنند.

استپ موتور بوسیله قابلیت تبدیل پالس های ورودی به فواصل کوچک مشخص در موقعیت شفت شناخته می شود و هر پالس شفت را به یک زاویه مشخص می برد.

استپ موتور ها اساسا دارای دندانه های مغناطیسی در اطراف یک شفت مرکزی از جنس آهن می باشند. الکترومغناطیس ها به وسیله یک مدار راه انداز خارجی یا یک میکرو کنترلر تغذیه می شوند.

جهت چرخاندن شفت ابتدا به یکی از مغناطیس ها توان داده می شود که مغناطیس باعث جذب دندانه های دنده می شود. زمانی که دندانه دنده روبروی اولین مغناطیس می ایستد، نسبت به مغناطیس بعدی دارای یک فاصله می باشد. این به معنای آن است که در صورت روشن شدن الکترومغناطیس بعدی و خاموش شدن اولی دنده به آهستگی می چرخد تا دندانه روبروی مغناطیس دوم قرار گیرد.

از آنجا فرآیند آغاز می شود. هر یک از این چرخش ها یک گام یا استپ نامیده می شود، تعداد مشخصی از این گام ها یک دور کامل موتور را می سازند (نسبت تعداد گام ها به دور موتور همواره یک عدد صحیح است) و به این ترتیب یک موتور می تواند با زوایای مشخص بچرخد.

انواع استپ موتورها:

4 نوع اصلی از استپ موتورها وجود دارد :

1. استپ موتور های با مغناطیس دائم
2. استپ موتور های سنکرون هایبرید
3. استپ موتور های با مقاومت مغناطیسی متغییر
4. استپ موتور های لاوت LAVET TYPE

روتور موتور های مغناطیس دائم (PM) از مغناطیس های دائم تشکیل گردیده است و با جاذبه و دافعه بین مغناطیس روتور و مغناطیس استاتور عمل می نماید.

موتورهای با مقاومت مغناطیسی متغیر از یک صفحه آهنی به عنوان روتور استفاده گردیده و بر این اساس عمل می نماید که حداقل مقدار مقاومت مغناطیسی، زمانیکه روتور در حال جذب به سمت قطب های استاتور است، زمانی رخ می دهد که حداقل فاصله وجود دارد.

گروه سوم را به این دلیل هایبرید می نامند که در ساختار آن ها از 2 تکنیک مغناطیس دائم و مقاومت مغناطیسی متغیر باهم، جهت رسیدن به حداکثر توان در کوچک ترین فضا استفاده شده است.